O kakvoj suverenoj i građanskoj državi pričamo nakon što su svi saučestvovali (ako ničim drugim onda svojom glasnom šutnjom) u totalnoj dezintegraciji gradova i građanskog društva?

Građanska država nije nikakav ideal. Suverena država je servis građanskom društvu koji služi državljankama i državljanima, suverenim i slobodnim građankama i građanima kao pravna i socijalna država za emancipaciju individue, za pravno, ekonomsko i političko subjektiviranje individue, što u prevodu znači da pojedinke i pojedinci postanu zrele i kompletne ličnosti, autonomne, samostalne i odgovorne osobe, da prestanu biti crvi, larve, patronizirani, izmanipulisani “režimski igrači”, podanici, poslušnici, sljedbenici sistema, rulja, svjetina, horda.

То је građanska država.

A njena apsolutna oprečnost iliti sušta suprotnost je despotska, partijska zarobljena država koja služi EPP-certificiranim etnonacionalnim stranačkim liderima, njihovim stranačkim centralama i ortacima kao farma folklornog društva za uzgoj i preradu nepismenih hordi i plemenskih zajednica u stranačku klijentelu pod brendom konstitutivnog naroda, tj. ustavotvorne iliti državotvorne nacije.

Ali kada kažemo “građanska Bosna i Hercegovina” – e to je već oksimoron koji zvuči kao neslana šala nakon što su adrenalinom i testosteronom potaknuti ratoborni militantni ekstremisti, nasilnici, vjerski fanatici + nacionalisti = klerofašisti, zločinci, profiteri i ideolozi “krvi i tla” tokom rata iz bosanskohercegovačkih gradova prognali gotovo čitav građanski sloj, skoro kompletnu srednju građansku klasu gradskih, pismenih, obrazovanih civila, pacifista i pacifistkinja, doktora i doktorica, profesora i profesorica, inženjera i inženjerki, umjetnika i umjetnica, pa čak i povratnika u posljeratnom periodu, grubo negirajući njihova elementarna ljudska i građanska prava i slobode.

O kakvoj suverenoj i građanskoj državi pričamo nakon što su svi saučestvovali (ako ničim drugim onda svojom glasnom šutnjom) u totalnoj dezintegraciji gradova i građanskog društva?

Šutalo bi se glasno i danas o tome kako su ratni profiteri opljačkali, raselili, naselili i otuđili i gradove, i građanska prava i građanske slobode od građana, kako su zauzeli svoje busije i napravili sebi svoje despotovine, rezervate zaraćenih plemena, varvarskih naroda i njihovih poglavica, bastione vođa klanova i gospodara rata, oprali novac od pljačke, od ratnog profiterskog plijena i drugog bjelosvjetskog kriminala gradeći elitna naselja u ovoj divljini nekadašnje rimske provincije ne pokazujući znakove zamora, ne zaustavljajući se, već gledajući da dovrše posao, da kompletiraju pljačku, progon i svoj osvajački pohod dok je “FGR” polako pristajala na urbicid, na ritualno kolektivno samoubistvo građanskog društva; šutalo bi se i dalje i glasnije o tome, ne zbog one “strpljen – spašen”, ili one koja kaže “šutnja je zlato”, već, kako se čini, šutalo bi se, ali ne može zbog toga što nema više ko ni da šuti.